Samen beleven, samen leren

Elke middag na het slapen, gaan we gezamenlijk aan tafel. We zingen “goeie middag, hebben jullie lekker geslapen?” We benoemen wie er naast elkaar zitten, zingen, lezen en eten gezamenlijk fruit. De pedagogisch medewerker legt het fruit op tafel en laat de banaan zien. We zingen samen “de grote banaan uit Afrika”. Milow krijgt de banaan en trekt zelf een stuk schil naar beneden. Een andere dreumes neemt meteen een hap van de banaan als hij hem in zijn handen krijgt. De grotere kinderen vinden het vooral leuk om de banaan in stukjes te snijden. Joah pakt een mandarijn en zet zijn nageltjes erin. Hij krijgt het voor elkaar de schil los te krijgen en begint de mandarijn te pellen. Nienke kan dit ook heel goed en haalt de mandarijn uit elkaar en legt de partjes op het bord die ze vervolgens uit deelt. Het is vooral leuk de partjes te tellen en na elk opgegeten partje te kijken hoeveel er dan nog zijn. We benoemen de kleuren van het fruit en we ruiken er aan. Joah pakt de appel en zegt: “appel schillen”. Inderdaad een appel schil je, een mandarijn en een banaan worden gepeld. Verwonderlijk kijken de kinderen hoe lang de schil wordt. We bekijken het klokhuis en voelen aan de pitjes. Vervolgens leggen we het fruit op een bord de kinderen mogen een stukje pakken en het bord zelf doorschuiven voor degene die naast hen zit. De kinderen leren dan ook alsjeblieft en dank je wel te zeggen. Het is vooral leuk om daarna het verhaal van “rupsje nooit genoeg” samen te lezen. We benoemen en tellen dan weer het fruit. Gezellig en leerzaam zo’n tafelmoment!